Bazı insanlar tanıdım,
Bana ilham olan gecenin karanlığında kalan.
Ne notalarla dans ettirebilirlerdi,
Ne de kelimelerle bir girdap yaratıp seni içine çekebilirlerdi.
Onların şarkısı da şiiri de nefes alıp vermekti.
Ve yaşadıkları her an, başkalarının hayatlarında bıraktı bir an.
Kimisi güldürdü, kimisi düşündürdü.
Son zamanlarda düşünebilen insan da bulması zor oldu,
Bu kez kendileri düşündü.
Unuttuklarını düşündüler;
Hissettikleri günlere geri gittiler.
Başkalarının hayatlarında kendilerine ait anılar bırakmışlardı;
Her birini o an geri istediler.
Lakin mümkün müydü geçmişte kalan parçalardan,
Şimdide bir sen yaratmak?
Neyse dediler, yaşamaya devam ettiler.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder