Yaşananların değil de yaşanacakların peşindeydik hep.
Anda değil gelecek bir zamanda,
Onla değil, onun olacağına inandığımız bir hayalde..
Ve o şimdi nerede?
Başka birinin geleceğinde belki de.
Kim bilir kaç kere bıraktık yaşanacakları kadere,
Kaç kere suçu attık kendisine..
Daha birbirimize sarılamamış iken, nasıl da sarıldık zamana.
Gideni çoktu bu ilişkinin de bekleyeni yoktu sanki,
Sahi ilişki diyebilir miyiz onun fikrini almadan?
Yoksa inkar mı eder, bizim şu anı inkar ettiğimiz gibi?
Umurumda olmamalı;
Ötekileştirerek kurduğum cümleler,
Yahut tek başıma değilmişim gibi kullanmak kelimeleri.
Fikirlerin canı olsa nereye gideceklerini söylerdim de,
Bir tek hisler muhatabım olsun,
Konuşmaktan da yazmaktan da yorulduğum bu anda.
Dile de gelmesin kelimeler,
Kaleme de teşrif etmesin hanımefendiler, beyefendiler.
Bıraksınlar düşünceler peşimi,
Geri zamanda hislerin beni terk ettiği gibi.
Bıraksalar düşler umutlarımı beslemeyi,
Belki yeniden doğarım kim bilebilir ki?
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder