Bugünde Yaşayan Bir Ben

Bir ressamın görebildiği kadar renkli değil bugün,
Yahut bir şairin kurguladığı yarını değil dünün.
Bir heykeltıraşın dokunuşları kadar hassas dokunamadığı da aşikar ruha..
Tebessüm bile ettiremeyen, üçüncü sınıf komedi filmi gibi bazen,
Yahut sadece korkutamadığı için tedirgin olunan bir korku draması.
Trajikomik bir olaydaki kahkaha kadar düşündürür sonrasında insanı.
Aynı şarkıyı farklı notalarla çalan iki müzisyenin uyumu,
Çalar saatinin sesini duymadan uyanan insanların hayatı..

Bir ressamdım tuvalinde yeşili eksik etmeyen,
Aşk kelimesini kullanmadan şiirlerinde hissettirebilen bir şair;
Hiç bir heykelimin boynunu bükük bırakmadım şu ana kadar.
Düşündürmeden güldürmek için günlerce düşünen bir insan,
Gelecek ya da geçmişten korkmayan bir bendim.
Tragedyalarda feryat figan, bazen de iki nota arasındaki gam..
Bir bebektim, anneme babama geceleri zehir eden,
Hayatlarındaki pişmanlıklarını ağlamalarım ile silip götüren..

Bugün bir bendim, anlatmak istedikleri içinde kaybolup giden,
Yüzme bilmeden, deniz kızına aşık olup,
Eline çekiç bile almamışken, tekneler inşa etme hayaliyle büyüyen.
Bir bendim bugün içinde yaşayan, sadece bir ben;
Yaşamaktan yoruldum dediğim vakitlerde bile,
Bir daha nefes alamayacağım korkusu ile derin derin nefes alıp veren.